Wyzwanie świąteczne

Agata

Dzięki

Ja mam już kilka nastepnych wyzwań w kolejce, ale jessie coś marudziła o uczeniu się do sesji Wink

To było proste, na rozgrzewkę, nastepne szykuję truniejsze.
Ale jak ty coś wymyślisz, to cię przepuszczę Wink

No i też wciąż mam nadzięję, że jeszcze ktoś cos napisze.

Zapomniałam napisać,że cytat pochodzi z "Poskromnienia Złośnicy" w Przekładzie Stanisława Barańczaka.

ash

napisałam świąteczne opowiadanie o 2sez. Proszę jednak o wyrozumiałość co do kwestii utworów. Po pierwsze nie udało mi się znaleźć tych dionozaurów rocka którzy wykonują piosenkę Tales of Brave Ulisses mam jednak nadzieje że pomimo tego będzie się dobrze czytało Smile

"Miłość, przyjacielu, To dym, co z parą westchnień się unosi..."
Buffy i Angel patrolują cmentarz. Pogromczyni nie może się jednak skupić. Po głowie chodzą jej tylko święta i cała atmosfera z nimi związana. „Ciekawe co mama kupiła mi pod choinkę...”
-Eee... Buffy?- głos Angela wyrwał ją z tych wszystkich zamyśleń
-Tak?- zapytała ukochanego. Angel wskazał jej klika wampirów przed nimi.- wybacz zamyśliłam się.
Buffy i Angel zaczęli gromić wampiry:
-O czym tak myślałaś?- zapytał wbijając kołek wampirowi w serce.
-Ech o święt...- Buffy dostała i upadła na ziemię. Angel skołkował wampira i pomógł jej wstać.
-Co z tymi świętami?
-Pomyślałam że będą wszyscy Willow...- wbiła kołek w wampira- Xander, Giles... może byś... Hej nie widzisz że rozmawiamy?!- zapytała jednego z wampirów który uderzył Angela.
-O czym pomyślałaś?- zapytał wstając z ziemi.
-Może wpadniesz do nas na świąteczny obiad?- zapytała wbijając ostatniemu wampirowi kołek.
-Tak czemu nie- powiedział z uśmiechem.
****
-Nie cierpię tego!- narzekała Buffy wchodząc po drzewie do domu. Szybko przebrała się w piżamę i weszła do łóżka.
Obudziły ją zapachy dochodzące z kuchni. Na twarzy Buffy pojawił się uśmiech. Zeszła na dół. Joyce szykowała świąteczne ciasteczka.
-Witaj kochanie- powiedziała z uśmiechem. Buffy wiedziała jednak że przeżywa ciągle historię z Tedem.
-Mamo pomyślałam że ja zrobię indyka i ciasto a ty sobie odpoczniesz. Tyle pracujesz- powiedziała biorąc ciastko.
-Buffy zostaw- powiedziała Joyce zabierając ciastko z rąk Buffy.- nie wiem czy sobie poradzisz...
-Mamo. Poradzę. Willow i Xander mi pomogą. Ty i Giles kupicie i ubierzecie choinkę.- powiedziała zjadając ciastko.
-Właśnie co się stało z poprzednią?- zapytała. Buffy przypomniała sobie jak siedziała z Angelem i do domu wpadł demon.
-Zaczepiłam się o kabel od światełek i... po choince...- skłamała. Naprawdę kabel posłużył do uduszenia potwora.- więc jak. Ty i Giles choinka my jedzenie.
-Och... No dobrze.- zgodziła się- ale ciasteczka skończę.
-Okej.- odparła Buffy idąc do pokoju.- Ach mamo zapomniałam. Zaprosiłam jeszcze kogoś...
-Tak? A kogo?
-Pamiętasz tego studenta co pomagał mi z historią?- Joyce przytaknęła- nie miał z kim spędzić świąt więc go zaprosiłam...
-Dobrze.
***
W międzyczasie kiedy Giles i Joyce stroili kupioną wcześniej choinkę Buffy Willow i Xander krzątali się po kuchni.
-Co to było Buffy?- zapytała Joyce kiedy usłyszeli z Gilesem brzdęk tłuczonych talerzy.
-Nic mamo. Xander zbił talerz.
-Och Xander jesteś jak Pippin czego się nie dotkniesz wszystko musisz zepsuć- powiedziała Willow. Buffy spojrzała na Xandera z miną „o co jej chodziło?”
-Czyta ostatnio fantasy.- szepnął i powiedział do Willow.- a ty jesteś jak... jak...Willow!
Will spojrzała na niego z lekkim politowaniem i poszła do Gilesa i Joyce.
-Ale jej przygadałeś- zaśmiała się Buffy.
-Co ona sobie myśli? To że jest geniuszem nie znaczy że musi się wyżywać na takich matołach jak ja!
-Racja.- przytaknęła.
-Xander czy jak byłeś hieną to też miałeś takie poczucie humoru?- zapytała Willow wchodząc do kuchni.
-Hej! Hej! Mieliśmy o tym już nigdy więcej nie wspominać!!!- oburzył się.
-Nie wspominać o czym?- zapytała Joyce wystawiając głowę z salonu.
-Eee...- zaczął Xander ale od wymyślenia kłamstwa uratował go głos zrozpaczonej Buffy.
-Mój indyk!- powiedziała wyjmując go z piekarnika
-Nie martw się Buffy... Jest... dobrze... indyk jest trochę.... przyrumieniony...- próbowała pocieszyć przyjaciółkę Willow.
-Przyrumieniony?! Przecież to kawał węgla- poprawił ją Xander.
-Xander...
-Przecież nie kłamie!- oburzył się chłopak
-Oby tylko ciasto było dobre- modliła się Buffy.- zakalec... nie mam kulinarnych zdolności...
Buffy zrezygnowana oparła się o ścianę.
-Nie martw się kochanie- powiedziała Joyce wchodząc do kuchni.- zrobiłam indyka i ciasto wcześniej na wszelki wypadek... Xander, Rupercie wyjmiecie z lodówki?
-Dzięki mamo- powiedziała Buffy przytulając ją.
Do drzwi kuchennych zapukał Angel który przez chwilę obserwował sytuację z wypiekami Buffy.
-Angel. Wejdź.- powiedziała Buffy.
-A co on tutaj robi?- zapytał Xander.
-Zaprosiłam go. I proszę Xander bądź miły- powiedziała do przyjaciela.
-Miły? Ja zawsze jestem miły.- odparł lekko urażony.
***
Wszyscy zasiedli do stołu. Buffy i Willow były rozbawione patrząc jak Angel próbuje zjeść kawałek indyka.
-Więc panie Angel...- zaczęła Joyce.
-Po prostu Angel.
-Tak. Angel jak ci idzie na studiach?
-Studiach?!- Xander o mało nie udławił się ciastem kiedy to usłyszał.- Przecież to...Ała!
-Co się stało Xander?- zapytała z troską Joyce.
-Eee... noga mnie zabolała- powiedział i spojrzał jadowicie w stronę Willow.
Joyce spojrzała znów na Angela oczekując odpowiedzi:
-Eee... dobrze? Tak dobrze... Pyszny ten indyk pani Summers- powiedział chcąc zmienić temat.
-Pyszny ja myślałem że ty nic... Aaa...może otworzymy prezenty?
-Dobry pomysł- przytaknęła Buffy ciągnąc za sobą mamę.
-Willow jeszcze raz tak zrób to przyrzekam że...- nie kończąc zagroził przyjaciółce palcem.
***
-Och płyta The Who.- zachwyciła się Joyce.- uwielbiam ich. Dziękuje Angel.
-Miałem nadzieje że się pani spodoba.
Joyce puściła płytę i razem z Giles słuchali jej popijając poncz. Willow przeglądała swoją nową książkę Harry Potter którą dostała od Xandera. Oczywiście najpierw musiała mu zasugerować że właśnie to chce dostać. Xander oglądał jakiś świąteczny program w telewizji zajadając się słodyczami. Buffy i Angel stali na werandzie. Angel wyciągnął małe pudełeczko.
-To dla ciebie.– powiedział. Buffy otworzyła je. W pudełku był srebrny wisiorek w kształcie serca z wygrawerowanym napisem „Buffy”
-Dziękuję jest piękny.- powiedziała i pocałowała ukochanego.
Weszli z powrotem do domu. Między podchmielonymi Gilesem i Joyce toczyła się namiętna dyskusja.
-Jesteś w błędzie Rupercie...
-Joyce przecież to jasne że „Behind Blue Eyes” The Who jest o wiele gorszym utworem niż Tales of Brave Ulisses ech.. kto to śpiewał...
-Widzisz nawet nie wiesz kto wykonywał ten badziewiasty utwór.
-Badziewiasty?
-Ech mamo Giles- wtrąciła się Buffy- może porozmawiajcie o czymś przyjemnym... eee..
-Szekspir!- podsunęła Willow.
-Szekspir? Tak! Szekspir to bardzo dobry temat- powiedziała Buffy.- może porozmawiajcie o...
-Romeo i Julii- zasugerowała Willow.
-Och Romeo i Julia- zachwyciła się Joyce.- to taka romantyczna historia...
-Jeden z najlepszych utworów opisującej tragiczną miłość- powiedział Giles.
-Pamiętasz: "Miłość, przyjacielu, To dym, co z parą westchnień się unosi;
To żar, co w oku szczęśliwego płonie;- zaczęła Joyce.
-„Morze łez, w którym nieszczęśliwy tonie. Czymże jest więcej? Istnym amalgamem, Żółcią trawiącą i zbawczym balsamem.”- dokończył Giles patrząc Joyce głęboko w oczy..
-Tak. Najpiękniejsze słowa jakie kiedykolwiek słyszałam...
-Oni nadal mówią o książce?- zapytał Xander Buffy.
-Mam nadzieje że tak...
***
-My już pójdziemy- powiedziała Willow ciągnąc za sobą Xandera.
-A świąteczny program?!
-Obejrzysz u mnie!- syknęła Willow- dziękujemy pani Summers.
-Nie ma za co...- powiedziała Joyce chichocząc.- do widzenia Rupercie.
-Tak. Żegnaj Joyce... wspaniałe przyjęcie...
-Dziękuję.
-Uch... Chyba trochę przesadziłam z tym ponczem...
-Trochę?- zapytała Buffy unosząc brwi.
-Pójdę się położyć a ty odprowadź do drzwi Angela...
-Dobrze.
***
Buffy wyszła z Angelem na ganek.
-Wspaniałe przyjęcie.
-Dziękuję...
-Poszli wszyscy?- zapytał rozglądając się.
-Tak. Jesteśmy tylko my dwoje...- powiedziała uśmiechając się.
-A twoja mama?
-Śpi.- odparła i pocałowała go namiętnie.
KONIEC

lady_m4ryjane

bardzo przyjemne Smile

nareszcie cos z 2 sezonu Smile

podobalo mi sie jak Angel meczyl sie and indykiem Very Happy

widze, ze fragment Romea i Julii ten sam cie zainspirowal co mnie Wink

ash

Pzypomniało mi sie że Angel nigdy nie jadł i podpasowało do tego co Xander później powiedział. A co do utworu to powiecie kto śpiewał tą Tales of Brave Ulisses?

lady_m4ryjane

to pytanie do Agaty Smile

Agata

Tales of Brave Ulisses to piosenka zespołu Cream. I nie jest wzięta z księzyca - fani Buffy powinni ja kojarzyć. Giles i Joyce słuchają jej w odcinku Band Candy w mieszkaniu Gilesa, potem w 5 sezonie, Giles słucha jej samotnie po smierci Joyce - jedna z najsmutniejszych scen w odcinku The Body.
Nieprzypadkowo wybrałam te piosenke, zwłascza, że jest do ściagniecia na Buffy Galaxy.

lady_m4ryjane

ja niestety nie skojarzylam tej piosenki. to ta, w ktorej Giles kaze Joyce "posluchac tego bitu"? Smile

nawet nie zauwazylam, ze Giles potem slucha jej po smierci Joyce Hrm

Chyba jeszcze za malo razy to wszystko ogladalam Wink

miss_noone

no dobra. to przeczytalam wszystkie wyzwania. i wszystkie sa swietne. ja tez lubie pisac sobie jakies historyjki, ale czegos takiego bym nie napisala. nie umialabym czegos takiego wymyslic. naprawde gratuluje.

jessie

bardzo fajne opowiadanie, i wreszcie z 2 sezonu Smile

niestety ten sezon byl ponad moje sily ale ciesze sie ze ktos inny podjal ten temat. dobrze sie czytalo Smile

Agata

No i co nikt juz nic nie napisze? No dalej, proszę sie nie wstydzić! Wink

SLAYERKA

A do kiedy czas? To może zdążę na lekcjach coś wyskrobać Very Happy

Cara

Pisz, czas nieograniczony Razz

SLAYERKA

Więc teraz sprawdzę plan jutrzejszych lekcji,wybiorę najnudniejsze i już Very Happy

Jeśli jestem przy komputerze,to nie lubię wymyślać opowiadań Razz

Zawsze mam na brudno Very Happy

Cara

No to masz zas i bierz sie do roboty Razz

mi juz wena uciekla Hrm

lady_m4ryjane

cara nigdy ci tego nie wybacze Razz