Joyce a decyzja Angela :-/

Sebek(aaa)

No w sumie tak...ale Joyce potwierdizła go w tym ze powinien odejśc...

lady_m4ryjane

absolutnie nie. juz o tym pisalam wczesniej dlaczego

Agata

lady_m4ryjane

malna

Cara

Tylko że gdyby Joyce porozmawiała z Buffy, do tej by raczej nic nie dotarło i by sie wciaz upierała przy swoim.

sweet chilly

najlepiej byłoby, gdyby joyce odbyła rozmowę zarówno z angelem, jak i z buffy

buffy-summers

Cara

Agata

lady_m4ryjane

nie bede sie wyklocac ale jestem swiecie przekonana, ze wiekszym problemem bylo by dla angela zostanie z buffy niz wymyslenie sobie kolejnego problemu Wink

nie jestem dla niego ostra w osadach. po prostu facet tak juz ma przy niej. moze dlatego tak bylo, ze buffy byla jeszcze dzieckiem wiec tez nierownym partnerem dla istoty w takim wieku w jakim byl angel. jedyne co ich laczylo to brak doswiadczen w milosci, a to akurat plusem nie jest gdy chce sie stworzyc powazny, dorosly zwiazek. bo tez skad oni oboje mogli wiedziec czy to co ich laczy jest prawdziwe skoro nigdy wczesniej milosci nie przezyli? pozostale sprawy, typu poglady na zycie i hierarchie waznosci mieli calkowicie inne co mogloby spowodowac powazny zgrzyt po paru latach gdy buffy by dorosla. poza tym jak wiadomo okolicznosci zycia ich zmienily, wiec niewiadomo czy gdyby pozostali ze soba zmieniliby sie w ten sam sposob (raczej nie) czy najprawdopodobniej w koncu pewnego dnia znudziliby sie soba (no rany ile mozna ogladac mine cierpietnika i do tego nie czerpac zadnych radosci ani psychicznych ani fizycznych ze zwiazku??). buffy glupia nie byla i sadze, ze po fazie burzy hormonow sama wyciagnelaby odpowiednie wnioski. o tyle nie lubie angela, ze mogl jej na to pozwolic. to by bardzo ulatwilo jej zycie. nie zylaby z pietnem niespelnionej milosci, ktora pozniej byla bardziej wyobrazeniem wielkiej prawdziwej milosci niz faktem. w koncu angel by sie nie zestarzal, mial mnostwo czasu. jesli darzyl buffy jakims mocniejszym uczuciem to nie mogl takiej sytuacji wydedukowac i wprowadzic w zycie? wlasnie "dla dobra buffy"? wiem, ze wymagam od niego wiecej ale on sam zawsze wiecej od siebie wymagal, wiec nie rozumiem jak mogl w zyciu popelnic taka durnote jak 3 letni zwiazek z buffy z kiepskim zakonczeniem. ale chyba zrobilam maly ocik, bo na ten temat moge filozofowac bez konca Wink

Agata

W sumie się zgadzamy w tej kwesii, tylko ty jesteś trochę bardziej ostra Wink

buffy15

kurcze wszystko co chciałam napisać wy juz napisałyście;/
co do tego ze buffy nie dopusciła by do rozmowy J&A całkowicie sie zgadzam. teraz z perespektywy czasu widze ze jednak miłoś B&A nie miałaby w przyszłosci najmniejszych szans,ale mimo wszystko nutke romantyzmu miała;d
a co do ostrosci w ocenianiu do Angela bede miał zawsze słabosc;d i teraz wybranie, który zwiazek był lepszy miałabym niezły kłopot;d

aqua

z pewnym opóźnieniem ale i ja sie wypowiem
pisaliście że Angel juz wczesniej podjął decyzje by zerwać z Buffy, ta rozmowa była gwoździem do trumny, utwierdziłsie że to jest jedyne wyjście. pisaliście też że to co Joyce powiedziałą nie było wyrażnym przekazem: to nie ma sensu, odejdz. ale on przez to że myślAł o zerwaniu tak to odebrał.
wydaje mi się też że był to kolejny argument do tego że z jego zwiazku z Bufy nic nie będzie. nikt nie wróżył im przyszłości, a ciężko myśleć pozytywnie gdy wszystcy wokół są na nie. człowiek nawet beąc optymista po jakims czasie zaczyna przyjmowac to co myślą inni. dlatego to że wydawało mu się że Joyce była przeciwna dopełniło czary. może gdyby ona uwierzyła w nich, może to dałobymu do myślenia i wszystko potoczyłoby się inaczej. ale jako rozsądna matka Joyce zrobiła to co uważała za najlepsze dla Buffy

Clickers

Nie zgadzam się, tu nie chodzi już nawet o to, że Angel nie wierzył w przyszłość tego związku, a bardziej o to, ze nie chciał wierzyc, on przy Buffy strasznie się męczył, choc z drugiej strony wiedział, że ją kocha - taki paradoks. Zawsze będąc z Buffy był nie-w-sosie, powiedziałbym, że nie przebywając w jej pobliżu odczuwał ulgę. Miał wybór: w miarę szczęśliwe życie lub wiele lat cierpienia i smutku (z jego punktu widzenia). Wybrał, to co dla niego było lepsze.