Władca Pierścieni

jessie

to ja jeszcze a propos miast Razz

warszawy nikt nie lubi chyba wlasnie dlatego, ze jest stolica - w wielu krajach tak jest. pojecia nie macie, jak bardzo niemcy np nie znosza berlinczykow Wink

a ci z krakowa nikogo nie lubia, taki jakis charakter Wink

poznan i wroclaw nie cierpia sie wzajemnie, ciekawe jak sprawa w innych miastach wyglada? mozna by zrobic taka mape sympatii i antypatii Wink

Agata

Masz świetą rację - ciągłe przmowy, brak normalnych dialogów. Fakt, że dużo tam ważnych wydarzeń, ale bez przesady, nie trzeba od razu do tego podchodzic na kolanach.
Mnie dobiła rozwlekłość końcówki - najpierw frodo szedl i szedł, i szedł..., potem się baaardzo długo wszyscy ze wszystkimi żegnali na Szarej Przystani, tymczasem tyle watków zostało zupełnie pominietych, że naprawdę ciśnie sie na usta pytanie: po co?

Ar-Feiniel

Ja bym się tak nie przejmowała antagonizmami między miastami, bo przeważnie są one tylko niechęcią, która dotyczy miasta jako ogół, a nie przciętnych mieszkańców. Po prostu się utarło, że Ci nie lubia tamtych i tyle Wink

No chyba, że mówimy o lokalnych "patriotach" i pseudo-kibicach Wink

Język i styl "S" w rzczy samej jest nieco biblijny, ale taki właśnie musiał być. W końcu książka ta jest swego rodzaju kroniką spisywaną właśnie przez Elfów i wadców Numenoru (i ich potomków). Oba te ludy należały do elity, posługiwali się szlachenym językiem Noldorów - w tym też języku opisywali swoje dzieje. Ponieważ zaś, że pisali o podniosłych i wżnych wydarzeniach - używali stylu pełnego patosu. Zasada decorum się kłania Wink

Koniec "Powrotu króla" dość mocno ucierpiał przez rozwlekłe zakończenie. Było to marnotrawstwo czasu, który mógł byc spożytkowany na inne wątki. Jedankże niezależnie co by mówić o trylogii, to i tak mamy szczęśce, że ekarnizacja się udała. Nie ukrywajmy, ze "Władca" jest kobyłą, do której trudno się zabrać tak, aby uzyskać perfekcyjne efekty Smile

Tak więc dobrze, że film odniósł sukces i zyskał sympatię publicznosci.
Jedocześnie zauważyłam, że co trzecia osoba, która go widziała, uważa się za automatycznie za fana Tolkiena i umieszcza ten film w swojej top liście. Jeśli słyszę opinię, iz jest to jeden z ulubionych obrazów danej osoby, to jest to dla mnie sygnał, iz osoba ta nie ma sprecyzowanej opinii o filamch w ogóle, ani też wyrobionego gustu. "Władca" to sprawnie zrealizowany film, który dobrą rozrywką (!), ale jednocześnie podlega nobilitacji w związku z faktem, iz jest ekranizacją "tego" Tolkiena. Ludzie więc mogą się cieszyć ciekawym filmem przygodowym, a zarazem pochlebiać sobie, iż delektują się czymś, co przynależy do kultury wysokiej. Nie piszę tego ze snobizmu, ani tez nie mam zamiaru nikogo urazić, proszę się więc powstrzymać od ewentualnego linczu Wink

Takie, po prostu, wyciągnęłam wnoski jako filmoznawca po analizie krytycznej "Władcy" i wypowiedziach/opniach wielu fanów filmu.
Ja sama bardzo lubię ten obraz, ale nie przeceniam jego wartości, bo dla mnie nie jest to dzieło sztuki, ale jedynie dobrej jakości wyrób.

jessie

Agata

spikerulez

Jak zawsze dołączam do dyskusji w momencie kiedy wszystko zostało juz powiedziane Evil or Very Mad

Więc w skrócie-na Tolkienie się wychowałam Lotr momentami znam na wyrywki, to zdecydowanie książka mojego dzieciństwa(chyba? pierwszy raz czytałam w wieku ok 11-12lat) i młodości i chyba też wieku dorosłego. Na film czekałam jak każdy fan wymyślając obsedę jak Agata tylko w innym gronie bo wtedy się jescze nie znałyśmy( a szkoda) Ekranizacja mnie nie zawiodła bo od początku zdawałam sobie sprawę,że film musi różnić się od powieści no i nie uważam się za ortodoksa Wink

Hobbita cenię również,Silmarillion muszę czytać w całkowitym skupieniu bo wtedy mam wrażenie,że odkrywam stare księgi. Z Powrou Króla najbardziej chyba lubię dodatki Smile

Lubię też Rudego Dżilla Smile

Dodatkowo-potwierdzam że maratony domowe są super,że Jessie ma fajne ikonki i że Krakusi nie lubią nikogo oprócz siebie Twisted Evil

Ar-Feiniel

Agata

W sumie cię rozumiem. Tak dyskutuję dla zasady Wink

Uwielbiam wdawać sie sensowne dyskusje.
Ja mam podobne odczucia jak ktoś na pytanie o swoja ulubiona muzykę wymienia soundtracki.
Po prostu nie znosze zadęcia, które towarzyszy temu, co nazywane jest "kulturą wysoką" i pogardę, jaką co poniektórzy darza wszystko, co nią nie jest. Drażni mnie to. Pamietam ze studiów panienki, które ekscytowały się filmami Larsa von Triera, tylko dlatego, że uważały, że to jest w dobrym tonie, a nie dlatego, że im sie podobały, a poza tym o kinie w ogóle wiedziały niewiele. Nie lubię ciasnych horyzontów, niezaleznie, czy zacieśniają się w okolicach wyższych czy niższych.
W sumie ekscytowanie się LOTR tylko dlatego, że sprawia wrażenie, że przynależy do kultury wyższej - choć moim zdaniem w żadnym razie tak nie jest, jesli o film chodzi - jest żałosne i tyle. A podoba się wielu osobom, bo jest dobry.

Do obrazu sie nie przekonam. To słowo w naszym jęzuku oznacza co innego i nie ma uzasadnienia, żeby je stosować w odniesieniu do filmu. Nie jestem językową purystką, wręcz przeciwnie, jestem bardzo tolerancyjna, ale jak słusznie zauwazyłaś mam swoje skrzywienia i zawsze będę uważała, że osoby, które stosują niepotrzebne kalki mają ubogie słownictwo (mimo, że synonimów dla filmu jest w polskim mało Wink

). Dokładnie tak Twisted Evil

Ar-Feiniel

Doskonale się więc składa, bo ja również lubię dyskutować. Smile

Jak to mówi Spike: it' good for the soul Laughing

Mi osobiście nie przeszkadza, gdy ktoś interesuje się Tarkowskim, o ile jest to autentczna fascynacja i przy okazji osoba ta nie będzie przyczepiać się do moich gustów. Zdaję sobię sprwę, iż Buffy nie należy do kultury wysokiej, jednakże nie oznacza to, iż nie jest dziełem wybitnym Very Happy

Tak więc jestem bardzo otwarta na LotR jako dzieło pop kultury, żałuję tylko, iż nie jest wybitne. Jednocześnie zastanawiam się, jak by odbierano go, gdyby był tworem samoistnym, który nie podpiera się książką. Czy istniałoby tak liczne grono jego entuzjastów? Może nawet byłoby ich więcej Smile

Dlatego tak bardzo podobała mi się postawa mojej pani profesor od seminarek, która jest znawczynią kina i osobą podchodzącą poważnie do tego zjawiska. Kiedy wyraziłam chęć pisania o Buffy, stwierdziła, że nie mam się czego wstydzić, czy mieć kompleksów, bo nie ma "niepoważnych tematów", są tylko źle napisane o nich prace Wink

Postaram się więc Ciebie nie torturować słowem "obraz", ale wobec tego przygotuj się na powtarzanie przeze mnie słów, lub stosowanie zakręconych opisów Wink

Agata

Znowu robimy OT... Rolling Eyes

Ja poszłam na seminarium do mojego promotora, bo słyszałam, ze u niego mozna pisac prace nie tylko na temat Mickiewicza i Słowackiego. Szukałam dla siebie seminarium, a nie miałam jeszcze bardzo sprecyzowanych zainteresowań - bylismy ekperymentalnym rocznikiem, który mimo stacjonarnego trybu studiowania musiał pisac licencjat. Z persepktywy czasu uważam to za kiepski pomysł, bo, pomijajac nawet nawał pracy, jaki mieliśmy na 3 roku, konieczność zrobienia 4-letniego programu w niespełna 3 lata, wiele z nas nie było jeszcze do końca zorientowanych, czym by się chciało zajmowac. Ja zapisałam się najpierw na seminarium na kulturoznastwie, ale w październiku okazało sie, że dr, który miał prowadzić odszedł do Polityki i wypiął sie na Uniwerek Sad

Sama wiedza o kulturze mnie nie bardzo interesowała. Nie bardzo miałam tez pomysł na pracę językoznawczą. A z literatury zawsze można coś wymyslić. A koniecznie chciałam pisać o czymś, co mnie interesuje. Był u nas jeden prof., który zajmował się fantastyka, ale tylko seminaria magisterskie miał. No i w zakładzie teorii literatury, więc - brrr! No i przypomniałam sobie, że moja koleżanka pisała kiedys prace roczna o Batmanie tak trafiłam do mojego promotora, który okazał sie człwoiekiem bardzo otwartym i ceniącym ciekawe pomysły na ciekawe prace. No a i romantyzm zawsze lubiłam Wink

Gdy przymierzałam się do magosterki było juz troche inaczej i mialam sporo różnych pomysłow, zarówno z literatury, jak i językoznastwa. Z wiedza o kultutzre nigdy sie nie przeprosiłam Wink

Ale okazałao sie, ze nie ma wielu otwartych wykładowców na mojej uczelni i nie chce im sie czytac prac o czymś, czego nie znaj a na wylot, nie czytali tomów na ten temat i musieliby włoazyć w to troche wysiłku ze swojej strony. Postanowiłam zostać u tego samego promotora, ale zmienic temat i pisać o JAne Austen. Nie doszło do skutku, bo trudno napisac taka pracę tu na miejscu (wydział anglistyki bynajmniej nie był chetny do wspólpracy), bez wyjazdu do Anglii, a na stypendium nie zdecydowałam się ze względu na młodą. Więc wróciłam do literatury fantasy i wysmażyłam kolejną prace na ten temat. Na tym niestety zakończyła się moja naukowa kariera, nad czym boleję, ponieważ mój promotor nie ma habilitacji i nie może rpowadzic doktoranta, a nikogo innego, z kim bym mogła współpracować tam nie ma Sad

Ale nie trace nadziei, że kiedys się doktoryzuje, jak nie na tym wydziale, to na innym...

Co do podziału na kulture wysoką i niską (kurcze, był kiedys już taka dyskusja), to nie lubię, gdy ktoś według niego usiłuje kształtowac swój gust, na zasadzie - wysoka jest cacy, a niska be, tego nie lubię, to nic nie warte, bo nie wysoka. Z takim podejściem spotykałam się często, głównie właśnie na uczelni. I usiłowałam z nim walczyć, ale i tak na hasła: Sapkowski, Jane Austen ludzie reagowali w najlepszym razie ze zdziwieniem.

W pisaniu pracy na temat, który ty sama znasz najlepiej jest jedno niebezpieczeństwo. O co moga zapytać cię na obronie? Bo na pewno nie o to, na czym znasz sie lepiej od komisji Wink

Ar-Feiniel

Agata

Raczej pytają "koło" tematu. O związane z nim zagadnienia teoretyczne.

malna

Agata

Lars von Trier był tylko przykładem - równie dobrze mogłabym dać przykład Dostojewskiego jesli chodzi o literature, czy Bergmana, w przypadku filmów itd.
Chodzi przede wszytskim o otwartość.
Co do ksiązek - liczy sie jakośc, nie ilość Wink

Ale ja tam zawsze wyznawałam zasadę, że sa książki, do których nieprzeczytania nie wypada sie przyznawać, co nie znaczy, że koniecznie trzeba je przeczytać. Znać niezawsze oznacza - przeczytać Wink

Kiedys męczyłam sie, bo były takie, które po prostu bezwzględnie należało... Ale mam ten etap za sobą. Nie przebrnęłam przez Grę w klasy i nie zamierzam po raz kolejny próbowac Wink

malna