Dziś prawdziwych wampirow juz nie ma...

Cara

Artykulik znaleziony dzisiaj na wp.pl. Moze kogos zainteresuje Wink

Dziś prawdziwych wampirów już nie ma

Nowa Fanstastyka

Wydawałoby się, że wampiry mają się najlepiej ze wszystkich fantastycznych motywów wędrownych. Gdzie nie spojrzysz – tam blade lica i obnażone kły.

Ogromnego sukcesu cyklu powieściowego Anny Rice nie zrównoważy teraz nawet postawa samej autorki, która przeprasza za wszystko i pisze dla Chrystusa. Do Polski dociera kilka filmów wampirycznych rocznie, a przecież żaden łeb nie ogarnie wszystkiego, co w Stanach wychodzi na diwidi. Nawet u nas coś drgnęło: Magdalena Kozak udanie debiutowała sympatycznym „Nocarzem”, a Maria Janion, matka wszystkich feministek, wygłupiła się wypuszczając „Wampira”, jedyną znaną mi książkę, składającą się w dwóch trzecich z aneksu (jest tam wszystko łącznie z fragmentami „Draculi” i Sapkowskiego, całość kosztuje koło stówy). Więc skoro jest tak dobrze, to czemu jest źle? Ano dlatego, że wampirów już nie ma.

Co sprawia, że wampir to wampir? Przecież nie to, że śpi w trumnie, zmienia się w wilka i chłepce krew biuściastych dziewcząt; nie sposób, w jaki można go uśmiercić ani też, godna pozazdroszczenia, zdolność do życia wiecznego. Wszystkie te cechy, które dziś pozbawiono znaczenia symbolicznego, stanowią pochodną czegoś innego: klątwy, którą sam na siebie sprowadza. Jak myślicie, dlaczego wampirami zostawali bluźniercy i samobójcy?

Przekleństwo będące udziałem każdego krwiopijcy polega, ujmując rzecz w skrócie, na zawieszeniu pomiędzy dwoma światami. Wampir żyje i nie żyje, jest po części człowiekiem, po części zwierzęciem, niezdolnym do choćby niepełnego wkomponowania się w świat. Dlatego właśnie Dracula mieszka na karpackim wygwizdowie, w ponurym zamku, jak najdalej od ludzi i prędzej diabeł tasmański zostanie królem balu maturalnego niż krwiopijca zyska choćby jednego przyjaciela. Oczywiście, może mieć towarzystwo i często tak się dzieje, brak jednak partnerstwa, zastąpionego tutaj przez stosunek podległości. Barlow z „Miasteczka Salem” ma swojego Strakera, ale Straker jest tylko służącym, omamionym perspektywą nieśmiertelności. Dracula Stokera produkuje strzygi, te słynne „narzeczone”, będące jedynie jego cieniami, jak on sam jest cieniem człowieka. Innymi słowy, ma sługi, niewolników, żarcie i prześladowców. Nic więcej, bo więcej mieć nie może. Klątwa.

Anna Rice i Magdalena Kozak podjęły próbę uczłowieczenia naszego bohatera. W „Wywiadzie z wampirem” natrafiamy na całą nocną społeczność, w „Nocarzu” Vesper wykorzystuje swoje umiejętności w służbie na rzecz ludzi. To dobre książki, ale nie o wampirach. O czym, nie wiem – stworach wampiropodobnych? Wampir może nie pić krwi, może przechadzać się w dzień i całować krzyż, dalej wampirem pozostając. Ale jeśli każemy mu żyć w grupie sobie podobnych, lub pełnić funkcje społeczne – choćby i za kasę – klątwa znika, wraz z nią i nasz król nocy, postać głęboko tragiczna, bez nadziei na uwolnienie. Pokażcie mi teraz takiego.

Być może z tego powodu zanikły filmowe interpretacje powieści Brama Stokera, towarzyszące kinu od samego początku. Ostatnią była, bodajże, wysokobudżetowa pomyłka Francisa Forda Coppoli. W zamian otrzymaliśmy „Underworld” i „Królową przeklętych”. Wystarczy zestawić tamtejsze wampiry z Draculą, zinterpretowanym przez Belę Lugosi czy Christophera Lee, by dojść do wniosku, że tych postaci, na dobrą sprawę, nic nie łączy.

Za to mechanizm działa w drugą stronę i bez problemu można sprzątnąć większość cech akcydentalnych, by natura wampira została zachowana. W genialnym opowiadaniu „Pielgrzymka Clifforda M” Boba Lemana (rzecz ukazała się lata temu w antologii „Pokój na wieży”, kupcie, pożyczcie, ukradnijcie) wampir jest innym gatunkiem, pozbawionym cech nadprzyrodzonych, a wyróżniającym się niechęcią do światła, długowiecznością i odmienną morfologią. Wychowany przez ludzi, nie może odnaleźć się w społeczeństwie, a próba natrafienia na pobratymców, kończy się rozczarowaniem. Nie ma strachu przed krzyżem, wyrastających nagle zębów, przemiany w mgłę, ale żadna syntetyczna krew nie uleczy jego cierpienia. I znów, w filmie „Martin” Georga Romero mamy do czynienia z wyobcowanym chłopcem, przekonanym, że jest wampirem i zabijającym z tego powodu. I choć reżyser sugeruje, że Martin nie do końca się myli, ten ponury horror jednoznacznie sugeruje, że istnieje jedno lekarstwo na wampirzą samotność. Śmierć. Nie ma co rozpaczać. Żadnej postaci, czy też formuły nie można ciągnąć w nieskończoność, więc i Dracula udał się ze swojego zamku na zasłużoną emeryturę. W zamian otrzymaliśmy byty postnosferatyczne, niezłe książki, głupie filmy. Bilans wychodzi na zero, a może będzie jeszcze lepiej, bo za wampirem – tym prawdziwym – stoi straszliwa siła mitu. Powróci, może już wrócił, w nowej postaci a nam musi starczyć bystrości, by go rozpoznać. Ja już nie mogę się doczekać.

Łukasz Orbitowski

(http://media.wp.pl/kat,38208,wid,8540167,wiadomosc.html?rfbawp=1160164842.438)

malna

Cara, świetnie, że wrzuciłaś ten tekst, może wywiązać się ciekawa dyskusja. Smile

Jak myślicie, co faktycznie jest 'zasadą' wampira? I skąd nieśmiertelna Razz

fascynacja jego legendą?
Do jutra postaram się mieć już jakieś zdanie na ten temat Wink

, narazie wiem na pewno, że nie przekonuje mnie tłumaczenie wszystkiego samotnością.

Ar-Feiniel

Interesujący artykuł. Co ciekawe - w Buffy można by się również doszukać kilku wyobrażeń wampirów. Przede wszystkim mamy samego Draculę, który raczej jest pastiszem oryginalnej postaci. Angel to przykład wampira obłożonego klątwą,

Storyteller

Nie chce mi się już czytać całego artykułu. Popatrzę jutro, ale narazie napiszę tylko tyle, że ludzie fascynują się motywem "wampira", ponieważ "kto nie chciałby być wiecznie młody? piękny? nie chorować? nie umrzeć?" Teraz nie wiem , jak ując teraz moją mysł w słowa Very Happy

Ten kto wymyślił "wampira" wiedział, że nie można tego mieć, dlatego stworzył postać, która musiała za to zapłacić wielką cenę - stać się mordercą, żyć w ciemności i być złym.
co myślicie?

SLAYERKA

Artykuł przeczytam później, a dzisiaj sprawdzę czy wampiry są, bo z qumpelą na patrol na cmentarz się wybieramy wieczorem XD To powiem Wam, czy jakiegoś wampirka spotkałyśmy Wink

A jak by się zdażył jakiś cód i wampiry naprawdę by się pojawiły, to mamy przygotowane już krzyże, wodę święconą i czosnek XD A po kołki to niedługo się wybierzemy i jakichś badyli poszukamy Wink

A więc dzisiaj wieczorem powiem, czy prawdziwe wampirki istenieją XD

malna

SLAYERKA

dzisiaj nie zupełnie nam wyszło, ale trochę popatrolowałyśmy okolice szkoły XD A tam taka atmosfera... Mgła, ciemność... W drodze do domu też szłam z "kołkiem" w ręku (czyt. jakiś zaostrzony badyl XD). I na piątek się umówiłyśmy na cmentarz Wink

Zapraszamy, możesz się dołączyć XD

malna

SLAYERKA

a szkoda

ale i tak za dużo roboty nie ma, bo nie spotkałam żadnego wampirka jak na razie XD Ale może się ukrywają przede mną Laughing

buffy-summers

buahahaha, SLAYERKA, przypomniałaś mi... Laughing

otóż już nie raz zamierzałyśmy z psiapsiółą(tą, którą przekonałam do BtVS) wybrać się na cmentarz(ona na mnie Faith mówi Shocked

).
Ja zapakowałam krzyżyk(na takim sznurku Laughing

), a ona dwie marchewki Very Happy

stwierdziłyśmy, że jak się wampir pojawi, to jakąś gałęzią go skołkujemy Razz

idziemy idziemy, jesteśmy już blisko cmentarza. patrzymy: ciemno Shocked

. zero oświetlenia...
ja: nie...ja jednak rezygnuję.
ona: wiedziałam, że tak będzie -__-''
ja: to co, idziemy? ciemno jak w d. u Murzyna, a coś mi mówi, że zamiast wampirów to my tam jakieś duchy spotkamy Razz

ona: czekaj, mam latarkę.
wyjmuje, włącza i przekonujemy się, że ona nam g. oświetliła Razz

ja: patrz jak tam ciemno Shocked

..
ona: spadamy stąd.
ja: pewnie, że spadamy.

heh, nie ma to jak odwaga Wink

kiedyś nawet jak byłam z grupą kumpelek i kumplem to się bałyśmy. mój cmentarz jest taki zeschizowany i duży, że masakra Laughing

a po tym naszym niedoszłym patrolu namawiałam psiółę, żeby jednak się przełamać i pójść, ale ona stwierdziła, że jak zobaczymy cmentarz to się prędzej zesramy niż na niego pójdziemy Razz

cóż, jakbyśmy miały moc pogromczyni, sprawa wyglądałaby zupełnie inaczej... Laughing

SLAYERKA

A ja z koleżanką musimy sie umówić żeby pójść, bo jak jednej termin pasuje to drugiej nie XD Dzisiaj ona w czasie okienka do mnie:
-chodź, teraz możemy iść na cmentarz
A ja:
-Ta... W środku dnia... Ale możemy jednak pójść, do jakiejś krypty zajżymy, tam często wampiry się ukrywają.
No i byśmy mogły pójść, gdyby nie to, że w moim cmentarzu nie am krypt Laughing

buffy-summers - Twoje akcje były świetne XD Możemy razem się wybrać na taki patrolik XD Na Ciebie mówią Faith, na mnie Buffy... Dobrana para Wink

buffy-summers

hehehehe, chyba trochę za daleko Wink

znaczy się nie wiem w sumie Wink

na moim też nie ma krypt... Sad

ale groby są Laughing

Gość

na moim cmentarzu chyba tez nie ma krypt, chociaz jedna moze i jest ;] wogole mam duzo cmentarzy, trzy w poblizu siebie i jeden z naprawde starymi grobami. moj duzy park to jeden wielki cmentarz Very Happy

Kasiek

U mnie na cmentarzach nie ma krypt, ale ostatnio zaczęły mnie przerażać groby rodzinne. WRR!!

szszsz

masakra